Ο χιονιάς ζωγραφίζει στο Οροπέδιο Λασιθίου

Οι  υπέροχες φωτογραφίες από το χιονισμένο Οροπέδιο Λασιθίου είναι του Siganos I
To χιονισμένο, Χριστουγεννιάτικο Τζερμιάδω!

.

.

.

.

.

.

.

πηγή:iscreta.gr

Τα οφέλη της τσικουδιάς στην υγεία

Η τσικουδιά ή ρακή έχει ευεργετικές ιδιότητες στην υγεία

Λευκά αποστάγματα

Όλα, αρχικά, τα λευκά αποστάγματα ονομάζονταν «ρακή» είτε προέρχονταν από την απόσταξη στεμφύλων σταφυλιού ή σύκων ή χαρουπιών ή μαστίχας ή κυδωνιών ή γλυκάνισου ή μάραθου.

Κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, οι Έλληνες μυήθηκαν στην τέχνη παραγωγής του τσίπουρου. Μιας και το κρασί ήταν απαγορευμένο από το Κοράνι έπρεπε να μεταποιηθεί για να τους επιτραπεί η κατανάλωσή του. Καθώς, οι Οθωμανοί δεν είχαν μεγάλη σχέση με την αμπελοκαλλιέργεια, το επάγγελμα σύντομα ελληνοκρατήθηκε και οι Έλληνες ρακιτζήδες, μαζί με τους αρωματοποιούς, αποτέλεσαν μια προνομιούχο κοινωνική τάξη.

Μετά την Μικρασιατική Kαταστροφή, οι ρακιτζήδες πρόσφυγες πια, αναζήτησαν μια νέα ευκαιρία για δουλειά και επιβίωση στον ελλαδικό χώρο κι έτσι η τέχνη τους άρχισε να εξαπλώνεται και στην παλαιά Ελλάδα.

Σήμερα, οι όροι η «ρακή» ή το «ρακί» και «ρακιτζής» δεν χρησιμοποιούνται πια επισήμως, παρόλο που σε πολλά μέρη ο όρος επιζεί, κυρίως, για τα προϊόντα ντόπιας παραγωγής.

Ρακή, τσίπουρο και τσικουδιά είναι ακριβώς το ίδιο πράμα. Τσίπουρο ή τσικουδιά είναι το υγρό που βγαίνει από την απόσταξη των σταφυλιών.

Το τσίπουρο μπορεί να αρωματίζεται με μάραθο ή γλυκάνισο.

Πολύ καλής ποιότητας τσικουδιά παράγεται, σήμερα, σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Το μυστήριο της απόσταξης της τσικουδιάς…

Οι ρίζες της απόσταξης βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι γινόταν απόσταξη στη Μεσομινωϊκή Περίοδο 1.900 π.Χ.-1700π.Χ. και ο άμβυκας είναι σίγουρα ελληνική εφεύρεση.

Στη σύγχρονη ιστορία ξεκίνησε από το Άγιον Όρος και διαδόθηκε σε όλη την τουρκοκρατούμενη ανατολή. Το 1988, η τσικουδιά παράγεται μόνο από καζανάρηδες που έχουν στην κατοχή τους άμβυκες από την τουρκοκρατία. Τα καζάνια χρησιμοποιούνται από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τον Ιανουάριο, οπότε όλο το χωριό αποστάζει την τσικουδιά του για όλο τον χρόνο στα λίγα καζάνια του χωριού.
Το παραδοσιακό αλκοολούχο ποτό της Κρήτης είναι η τσικουδιά ή ρακή όπως έχει παραμείνει από την τούρκικη ονομασία της από το 1989.
Η απόσταξη της τσικουδιάς, παραδοσιακά γίνεται σε μεγάλα καζάνια (αποστακτήρες) σε οργανωμένους χώρους, με τραπέζια, πάγκους και νεροχύτη.
Ο άμβυκας κάνει μόνος του τη δουλειά σταγόνα σταγόνα. Κάθε τόσο, ο καζανάρης παίρνει ένα ποτηράκι τσικουδιά, το πετάει μέσα στη φωτιά να δει αν έχει ακόμα οινόπνευμα ή όχι και πότε θα τελειώσει η καζανιά για να βάλει μία άλλη.
Εν τω μεταξύ, μαζεύονται φίλοι και γνωστοί, συμβάλλουν, συμμετέχουν, γίνονται μία ομάδα χωρίς συννενόηση. Γιατί όπου βλέπουν καπνό ξέρουν τι συμβαίνει, ξέρουν πού είναι τα καζάνια και μαζεύονται. Και δεν έρχονται με άδεια χέρια, κουβαλούν πράγματα και στήνεται μια γαστρονομική πανδαισία.
Αυτό είναι το ενδιαφέρον στην απόσταξη της τσικουδιάς και όχι ο άμβυκας, αλλά οι άνθρωποι γύρω από το καζάνι και οι κουβέντες τους στο τραπέζι. Λέγονται τόσο ωραία πράγματα, για τα οικονομικά, τα κοινωνικά και τα φιλικά. Και όλα λύνονται με ένα χαμόγελο.

Και ξαφνικά, έρχεται μία λύρα, έπειτα ένας αυλός και αρχίζουν οι μαντινάδες και μετά τα ριζίτικα…
”Βάλ’ του μία να πιει” Μια μεγάλη αγκαλιά που συνοδεύεται από μία τσικουδιά.
Μυστικά για καλή τσικουδιά:
-Η τσικουδιά είναι προϊόν απόσταξης των στεμφύλων (δηλαδή των υπολειμμάτων των σταφυλιών μετά την οινοποίηση). Η πρώτη ύλη πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Καλύτερα να αποστάζονται μόνο οι ρώγες.
-Πρέπει να γίνεται σωστή διαχείριση του πρώτου αποστάγματος (πρωτόρακη) και του τελευταίου, που έχει ξυλόπνευμα.
-Ο άμβυκας πρέπει να έχει σωστή γεωμετρία.
-Η ψύξη του σωλήνα απόσταξης πρέπει να είναι η κατάλληλη.
-Τα ξύλα φωτιάς πρέπει να είναι τα κατάλληλα.
Τεφτέρι με μυστικά για καλή τσικουδιά βρίσκεται στο Λούβρο.

Μπορείτε όμως κι εσείς να φτιάξουμε τσικουδιά στο σπίτι σας…
Υλικά
-Σταφύλια ώριμα και καθαρά. Όσο πιο γλυκά είναι τα σταφύλια τόσο περισσότερη τσικουδιά θα δώσουν.
-Δοχεία πλαστικά, ανοιχτά από πάνω και να κλείνουν με καπάκι.
-Άμβυκα (αποστακτήρα) που μπορείτε να βρείτε σε μαγαζί με γεωργικά εφόδια.
-Γράδο μέτρησης οινοπνεύματος.
Εκτέλεση
ΒΗΜΑ 1ο
Καθαρίζετε τα σταφύλια από τυχόν σάπιες ρόγες και αφαιρείτε τα τσάμπουρα (τα τσάμπουρα έχουν ξυλοκαϊνη που ‘βαράει’ στο κεφάλι)
Βήμα 2ο
Πατάτε τα σταφύλια ίσα-ίσα να σπάσουν οι ρόγες και τα βάζετε στο δοχείο.
Αφήνετε 20-30 εκ. κενό από την κορυφή για να μην ξεχειλίσουν με το βρασμό.
Στρώνετε από πάνω καθαρά και πλυμένα ταβλάκια και τα πλακώνετε με, επίσης, καθαρές και πλυμένες πέτρες ή μάρμαρα. (δεν χρησιμοποιείτε ποτέ μέταλλα)
Σκεπάζετε το δοχείο, χωρίς να το σφραγίσετε για να φεύγουν οι αναθυμιάσεις του βρασμού.
Τα ελέγχετε κάθε μέρα, την πρώτη βδομάδα τουλάχιστον που ο βρασμός έχει φούρια, να έχει από πάνω μόνο ζουμί και όχι στράφυλα, γιατί θα ξιδιάσουν και αντί τσικουδιά θα βγάλετε ξύδι.
ΒΗΜΑ 3ο
Μετά από 30-40 μέρες που έχει ολοκληρωθεί ο βρασμός κι έχουν μετατραπεί τα σάκχαρα σε οινόπνευμα, στήνετε τον αποστακτήρα.
Βάζετε στράφυλα στον αποστακτήρα ανακατεμένα με το ζουμί, τα σφραγίζετε και τα βράζετε σε μέτρια φωτιά.
Μόλις πάρει βράση, χαμηλώνετε τη φωτιά για να γίνει αργά και αβίαστα η απόσταξη.
Ελέγχετε το δοχείο με το νερό που περνάει το σπιράλ με τον ατμό, να είναι πάντα κρύο και το ανανεώνετε, για να γίνεται πλήρης η υγροποίηση.
Το πρώτο αποστακτικό υγρό που θα τρέξει το πετάτε, γιατί είναι οι υδρατμοί που υπήρχαν στον αποστακτήρα πριν αρχίσει να βράζει. Άλλωστε αν το μετρήσετε με το γράδο θα δείτε, ότι δεν έχει βαθμούς.
Αρχίζετε να συλλέγετε τη ρακή που είναι 25-28-30 βαθμούς. Αυτό εξαρτάται από το πόσο γλυκά ήταν τα σταφύλια. Η ρακή ξεκινάει με υψηλούς βαθμούς.
Όσο προχωράει η απόσταξη, οι βαθμοί χαμηλώνουν, θα κατέβουν στους 15-14-13 μέχρι να τρέχει πια νερό. Γι’ αυτό βάζετε τη ρακή όλη μαζί σε ένα δοχείο και την μετράτε ανά διαστήματα και όταν δείτε, ότι έχει γύρω στους 18-19 βαθμούς σταματάτε την απόσταξη.
Αν θέλετε κρατάτε λίγη ρακή από την πρώτη υψηλόβαθμη που θα τρέξει να την χρησιμοποιείτε για εντριβές (πρωτόρακη).

Τα συνοδευτικά της τσικουδιάς
Οφτή πατάτα, χλωρά κουκιά, κεφτέδες, μυζηθροπιτάκια, χοχλιοί, τσακιστές ελιές, μικρές κρητικές ελιές, ντολμαδάκια, ψητά μανιτάρια, βραστοί βολβοί, καυτερές κόκκινες πιπερίτσες, σύγκλινο, καπνιστά λουκάνικα, παστά μεζεδάκια, καπνιστά ψαρικά, αλλά και ξηροί καρποί όλων των ειδων, φιστίκια Κρήτης (αράπικα), αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και σφακιανά παξιμάδια που έχουν γλυκάνισο και άλλα παξιμάδια και κριτσίνια και κουλούρι Θεσσαλονίκης. To παραδοσιακό ποτό της Κρήτης, πάντως πάει παρέα με γευστικούς μεζέδες.
Τα οφέλη της τσικουδιάς στην υγεία
Τα λευκά αποστάγματα, σε μικρές δόσεις, (1-2 ποτηράκια) παρέχουν οφέλη στην υγεία. Το τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο) θεωρείται εξαίρετο χωνευτικό. Επίσης, χάρη στην αλκοόλη που περιέχει, προκαλεί αγγειοδιαστολή και μείωση της πίεσης. Ακόμη, έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες, γι’ αυτό, άλλωστε, και χρησιμοποιείται σε πολλά γιατροσόφια για το κρυολόγημα, τον πυρετό και τον πονοκέφαλο. Είναι, επίσης, κατάλληλο ποτό για όσους κάνουν δίαιτα. Τα λευκά αποστάγματα αλλάζουν την ισορροπία των λιπών στο αίμα αυξάνοντας την καρδιοπροστατευτική «καλή» (HDL) χοληστερόλη και μειώνοντας την «κακή» (LDL) χοληστερόλη, ενώ ελαττώνουν και την συγκολλητική ικανότητα των αιμοπεταλίων των μορίων του αίματος που είναι υπεύθυνα για τις θρομβώσεις.
Επίσης, χρησιμοποιείται για εντριβές και καταπλάσματα σε κρύωμα ή πιάσιμο.
Τέλος, βοηθάει στην επικοινωνία των ανθρώπων…
Καλύτερα να πίνεται κρύα και σε κρύα ρακοπότηρα από την κατάψυξη
Συνταγή με τσικουδιά για το κρύωμα
Υλικά
1/2 ποτηράκι κρασί κόκκινο
1/2 ποτηράκι τσικουδιά
4 γαρίφαλα
φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 κουταλιά σούπας μέλι
Εκτέλεση
Βάζετε όλα τα υλικά σε ένα μικρό κατσαρολάκι να βράσουν, εκτός από το μέλι
Μόλις βράσουν, αποσύρετε από τη φωτιά και μόλις κρυώσει λίγο προσθέτετε το μέλι
Είναι πολύ αποτελεσματικό
Οι συνιστώμενες δόσεις αλκοόλ είναι για τις γυναίκες μέχρι 20 γρ. και για τους άνδρες μέχρι 32 γρ αλκοόλη την ημέρα. Αυτό μεταφράζεται σε 75 ml οινοπνευματώδους ποτού 40% την ημέρα.
Βέβαια αυτό ισχύει για όλους εκείνους που δεν πάσχουν από επιληψία, παγκρεατική νόσο ή ηπατοπάθεια.

πηγή: iscreta.gr

«Σούστα μαζί σου χόρεψα και χασα τη μιλιά μου… χαλάλι η γης που την πατείς, πανώρια κοπελιά μου»!

Το γύρω του διαδικτύου κάνει το βίντεο της Deppy Karidi από το κέντρο Ομαλός, δημοσιευμένο στη σελίδα της στο Facebook!
Ένας νέος και μια νέα χορεύουν σούστα στην πίστα του κέντρου. Μόνο που ο νέος βρίσκεται στο αναπηρικό καροτσάκι…
Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει σε τίποτα να συμμετέχει στο χορό και να δίνει το δικό του στίγμα πάνω στην πίστα…
Το ίδιο ισχύει και για την κοπελιά που χορεύει μαζί του…
Και όπως σημειώνει η Deppy Karidi:  Υπάρχουν άνθρωποι που χορεύουν με την ψυχή τους ! 

«Σούστα μαζί σου χόρεψα και χασα τη μιλιά μου…

χαλάλι η γης που την πατείς, πανώρια κοπελιά μου»!

πηγή:e-mesara.gr
 

Τα 10 πιάτα της Κρήτης που πρέπει να δοκιμάσεις- ΦΩΤΟ

Όσοι έχουν πάει σε αυτό το όμορφο νησί με τη μεγάλη ιστορία και τις ατέλειωτες ομορφιές, σίγουρα θυμούνται την πολύ καλή φιλοξενία των Κρητικών καθώς και τα τοπικά εδέσματα και τα κεράσματά τους. Πέρα από το γαμοπίλαφο με το ρύζι μαγειρεμένο σε ζωμό από γίδα, τον ντάκο με τη ντομάτα και το παξιμάδι και το μοναδικό ανωγιανό καπνιστό απάκι, υπάρχουν δεκάδες ακόμα αυθεντικά κρητικά πιάτα, που μπορείτε να γευθείτε στη Μεγαλόνησο.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα 10 πιο χαρακτηριστικά από αυτά.

Χοχλιοί

Μπουμπουριστοί, στιφάδο, γιαχνί ή με χόντρο (τραχανά), όπως και να τους μαγειρέψετε, οι χοχλιοί (σαλιγκάρια) είναι ένα από τα πιο εκλεκτά και δημοφιλή εδέσματα της Κρήτης. Ειδικά μπουμπουριστοί, στο τηγάνι, με μπόλικο αλάτι και δεντρολίβανο, συνοδεύουν εξαιρετικά τη ρακή και την τσικουδιά σας.

Χανιώτικο μπουρέκι

 


Το χανιώτικο μπουρέκι είναι ουσιαστικά μια ιδιαίτερη, παραδοσιακή κολοκουθο-πατατόπιτα από τα Χανιά. Τα βασικά του υλικά είναι τα κολοκυθάκια και οι πατάτες που αφθονούν το καλοκαίρι, το λευκό τυρί –φέτα ή ξινομυζήθρα- και μπορεί να είναι με φύλλο ή ξέσκεπο. Είναι ελαφρύ, γρήγορο, εύκολο, καλοκαιρινό και πεντανόστιμο.

Σφακιανή πίτα

Η σφακιανή πίτα είναι μια ιδιαίτερη λεπτή τηγανητή πίτα με γέμιση από μαλακό τυρί, τύπου ξινομυζήθρα ή ανθότυρο, που σερβίρεται με μέλι και καρύδια προαιρετικά. Είναι φοβερός μεζές για την τσικουδιά, αλλά και πεντανόστιμο γλύκισμα μετά το φαγητό. Η καταγωγή της είναι από τα Σφακιά, αλλά συναντάται σε πολλά μέρη της Κρήτης.

Αντικριστό

 
Πολλοί μπορεί να έχουμε ακούσει το τρομερό αυτό κρητικό πιάτο, αλλά πόσοι γνωρίζουμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται; Μιλάμε για έναν παμπάλαιο τρόπο ψησίματος, όπου μεγάλα κομμάτια κρέατος –συνήθως αρνιού ή κατσικιού- στερεώνονταν σε βέργες γύρω γύρω από τη φωτιά. Έτσι τα κρέας σιγοψηνόταν για 5-6 ώρες από τη φωτιά και μέλωνε. Ο τρόπος αυτός ψησίματος συνηθιζόταν κυρίως, στα χωριά του Ψηλορείτη.

Σταμναγκάθι τσιγαριαστό

Το σταμναγκάθι είναι ένα είδος χόρτου που μοιάζει εξωτερικά με το ραδίκι αλλά είναι πικρούτσικο και με μεστή και έντονη γεύση. Συναντάται σε μεγάλη ποσότητα στην Κρήτη, αλλά και σε άλλα σημεία της Μεσογείου, όπως στην Κύπρο, τη Μάλτα και τη Σικελία. Στην Κρήτη συνηθίζουν να κάνουν το σταμναγκάθι τσιγαριαστό, δηλαδή τσιγαρισμένο σε ελαιόλαδο. Πολλοί προσθέτουν στο τηγάνι και πράσο, σκόρδο και κρεμμύδι. Μαζί με μερικά φρέσκα αυγά φτιάχνετε την τέλεια ομελέτα, ενώ κάποιοι συνοδεύουν με αυτά και το κρέας τους. Στην Κρήτη με σταμναγκάθι κάνουν και το γνωστό μας φρικασέ.

Μαραθόπιτα

Η μαραθόπιτα είναι μια πεντανόστιμη πλακουτσωτή πίτα, με μαλακό φύλλο, που ψήνεται με ελάχιστο λάδι στο τηγάνι. Είναι παραδοσιακή συνταγή των Χανίων, αλλά συναντάται σε ολόκληρη την Κρήτη. Για τη γέμιση χρειάζεστε φρέσκο μάραθο, που δίνει το υπέροχο άρωμα στην συγκεκριμένη πίτα, ενώ συνήθως προσθέτουν και σπανάκι, λάπαθα και φρέσκο κρεμμυδάκι.

Καλιτσούνια

Ανεβατά ή της στιγμής, τα καλιτσούνια είναι ένα από τα πιο εκλεκτά και νόστιμα κρητικά εδέσματα. Ανεβατά λέγονται εκείνα τα πιτάκια που έχουν μαγιά και «ανεβαίνουν» (φουσκώνουν), ενώ της στιγμής γίνονται με απλό φύλλο. Τα απλά καλιτσούνια μοιάζουν με ταρτάκια σε αστεροειδές σχήμα, ενώ τα ανεβατά φτιάχνονται κυρίως, το Πάσχα και και θυμίζουν λίγο το τσουρέκι. Και τα δύο έχουν γέμιση από μυζήθρα ή ανθότυρο, μέλι και κανέλα. Τρώγονται τόσο για γλυκό, όσο και για να συνοδεύσετε τη ρακή σας, που της ταιριάζει τόσο κάτι ελαφρώς γλυκό και τυρένιο.

Κρεατότουρτα

Η κρεατότουρτα είναι μια πεντανόστιμη χανιώτικη κρεατόπιτα που τρώγεται κυρίως το Πάσχα. Η λέξη τούρτα χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την «πίτα», ενώ προτιμάται κυρίως, το Πάσχα, μάλλον για να χρησιμοποιείται το πατροπαράδοτο αρνί. Φτιάχνεται κυρίως, με βραστό αρνί ή κατσίκι, ενώ το φύλλο έχει συνήθως μαγιά ή σόδα. Στη γέμιση προστίθενται και πολλά τυριά, πηχτόγαλο, ανθότυρο, τυρομάλαμα, γραβιέρα Κρήτης, κανέλα και φυσικά, στάκα.

Μακαρούνια σκιουφιχτά

Είναι πεντανόστιμα, είναι παραδοσιακά και είναι πανέμορφα. Τα σκιουφιχτά μακαρούνια είναι ζυμαρικά σε κυλινδρικό σχήμα. Φτιάχνονται με αλεύρι, νερό, αλάτι και  λάδι ή βούτυρο. Η παραδοσιακή συνταγή θέλει τα σκιουφιχτά να «καίγονται» σε ζεστό στακοβούτυρο και να περιχύνονται με μπόλικη τριμμένη μυζήθρα ή ανθότυρο. Η απόλυτη γευστική απλότητα.

Μεσσαρίτικος Τζουλαμάς

Πρόκειται για ένα παραδοσιακό έδεσμα που τρωγόταν κατά παράδοση τις Απόκριες στο χωριό της Μεσσαράς. Είναι ουσιαστικά, μια πίτα που συνδυάζει τη γλυκιά και την αλμυρή γεύση, μιας και έχει στη γέμισή της σταφίδες, κοτόπουλο ή συκώτι και ρύζι. Είναι ένα παλιό κρητικό φαγητό, που δεν συναντάται πολύ συχνά στη σύγχρονη κρητική κουζίνας, αλλά είναι πεντανόστιμο.

πηγή:daynight