Αυτές είναι οι καλύτερες Πρωτοχρονιάτικες μαντινάδες!

Αν θέλετε να στείλετε και φέτος τις ευχές σας με μία μαντινάδα μπορείτε να πάρετε μία ιδέα από τις δεκάδες Πρωτοχρονιάτικες μαντινάδες που “κυκλοφορούν” από στόμα σε στόμα και από… κινητό σε κινητό! Χρόνια πολλά σε όλους!
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά χίλιες ευχές χαρίζω,
σε φίλους που τους αγαπώ και τους υπολογίζω.

Θεέ μου και κάνε τις ευχές όλου του κόσμου πράξη
και η ζωή του καθενός προς το καλό να αλλάξει!

Όσες και αν βάζει ο νους ευχές κρεμώ στ’ αστέρια απόψε,
Τσ’ αυγής λουλούδια να γενούν, κι όποιο σ’ αρέσει κόψε.

Όσα μπορεί ο άνθρωπος αστέρια να μετρήσει
τόσα καλά σου εύχομαι κανείς μη στα στερήσει

Καινούργιος χρόνος έφτασε χαρές να σε γεμίσει
Και να σου τρέξουν τα καλά σαν το νερό στη βρύση

Την πόρτα να ‘χετε ανοιχτή για τον καινούργιο χρόνο
να μπαινοβγαίνει η χαρά που ‘ναι γιατρός στον πόνο.

Σου εύχομαι χίλιες χαρές να φέρει ο νέος χρόνος,
για να μη βρίσκει αφορμές να σου σημώνει ο πόνος

Ο,τι στον κόσμο επιθυμείς και πλάθεις με το νου σου,
να σου τα φέρει η χρονιά στη πόρτα του σπιτιού σου

Αν δεις στον σπίτι σου πουλιά να χαμηλοπετούνε
μην τα τρομάξεις στα φτερά τα ευχές μου σου κρατούνε

Χρόνε που πέμπεις σήμερα στη γη τη πρώτη αχτίδα,
κάθε σου μέρα μια γιορτή κάθε λεπτό σου ελπίδα

Ο νεος χρόνος που ‘φτασε χαρές πολλές να δώσει
κι αν ήταν λίγες του παλιού να σου τις συμπληρώσει

Όσα λουλούδια ανθίζουνε στην Κρήτη κάθε χρόνο,
τόσες ευχές σας εύχομαι για τον καινούργιο χρόνο

Ο Νέος Χρόνος χουβαρντάς νά ‘ναι στο σπιτικό σου,
να φέρει αγάπη και χαρά  κι ό,τι ‘χεις στο μυαλό σου!

Θεέ μου και κάνε τις ευχές όλου του κόσμου πράξη
και η ζωή του καθενός προς το καλό να αλλάξει.

Τώρα που άλλαξε η χρονιά και ευχές ο κόσμος δίδει,
εύχομαι κάθε όνειρο αληθινό να γίνει

Όλου του κόσμου οι χαρές δεν φτάνουν να σου πούνε,
αυτά που ελπίζω ολόψυχα τα μάτι σου να δούνε

Με την Καινούργια τη χρονιά μόνο χαρές να ‘ρθουνε
κι όλες οι δύσκολες στιγμές με μιας να ξεχαστούνε.

Όσα χωρούνε στ’ όνειρο κι ό,τι ο νους σου βάνει
Ο νέος χρόνος πού “ρχεται χαρές να σου τις κάνει

Όσα ευρω πληρώσατε στην Τρόικα για φέτος
τόσες χαρές σας εύχομαι για το καινούριο έτος

Δυο πράγματα σας εύχομαι για τον καινούργιο χρόνο,
πάμπλουτοι να’ στε στη χαρά και πάμπλουτοι στον πόνο

Άγιος Βασίλης θα γενώ να’ ρθω στο σπιτικό σου
κι αντί για δώρο την καρδιά θ’ αφήσω στο δεντρό σου

Παραμονή πρωτοχρονιάς πέψε το σ΄αγαπώ σου,
να ξεκινήσει η χρονιά με το ποδαρικό σου

Να σε θυμούνται οι γνωστοί οι συγγενείς κι οι φίλοι
αυτό ‘ναι το καλύτερο δώρο του Αι Βασίλη

Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς έλα στα όνειρά μου,
ν’ αρχίσει με χαμόγελο εφέτος η χρονιά μου.

Ο νέος χρόνος που ΄ρχεται μόνο χαρά να φέρει
και άμα κοιμάσαι μοναχός κι ένα καινούργιο ταίρι

Σαν τσι νιφάδες του χιονιού που ρίχνει όντε χιονίζει
ο νέος χρόνος εύχομαι χαρές να σου χαρίζει!

Ο νέος χρόνος πού ‘ρχεται γουρλής κι ευλογημένος,
μ’ αγάπη, υγεία, προκοπή ας είναι φορτωμένος!

πηγή:zarpa.gr

Χάθηκε ο «Φουρόγατος» στον Ψηλορείτη!- Άφαντος ο μοναδικός κρητικός αγριόγατος

Ο σπάνιος κρητικός αγριόγατος, μοναδικό στην Ελλάδα υποείδος του ευρωπαϊκού αγριόγατου , έχει χρόνια να φανεί στον ορεινό όγκο του Ψηλορείτη, αναφέρουν κτηνοτρόφοι του νομού Ρεθύμνης.
Ο  κρητικός αγριόγατος, ή φουρόγατος, καταγράφηκε για πρώτη φορά επίσημα μόλις το 1953. Ελάχιστα είχαν γίνει γνωστά για το ενδημικό αιλουροειδές μέχρι το 1996, όταν δύο φοιτήτριες του Πανεπιστημίου της Περούτζα, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης, αιχμαλώτισαν ένα άτομο στα Πλατάνια Αμαρίου και το μελέτησαν πριν το απελευθερώσουν.
Το ακριβοθώρητο θηλαστικό είναι τώρα άφαντο στη συγκεκριμένη περιοχή. «Έχω να τον δω δυο-τρία χρόνια και δεν ξέρω τι συμβαίνει» λέει στο MadeInCreta.gr ο 74χρονος κτηνοτρόφος Μύρων Λίτινας, ο οποίος έχει περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή στον Ψηλορείτη.
«Γεγονός είναι πως πάει για εξαφάνιση, ενώ όταν ήμουν 20, 30 και 40 χρονών έβλεπα και δέκα και δεκαπέντε αγριόγατους στην Πάνα και τα Χάλαβρα» διαβεβαιώνει, αναφερόμενος σε δύο ορεινές περιοχές του Αμαρίου.
Άλλοι κτηνοτρόφοι αναφέρουν πως, από τότε που ανοίχτηκε ο δρόμος για το βουνό Πάνας, «το είδος μειώνεται δραματικά».
«Δεν παρουσιάζεται ούτε όταν γεννούν τα πρόβατα και οι κατσίκες για να τραφεί με τα νεογέννητα όπως έκανε πάντα» λένε οι ίδιες πηγές. «Μπορεί να υπάρχει, αλλά σε πληθυσμό μετρημένο στα δάχτυλα του ενός χεριού».
Ο μεγαλόσωμος φουρόγατος (Felis silvestris cretensis) είναι υποείδος της αγριόγατας (Felis silvestris) που απαντάται σε Ευρώπη, Αφρική και μεγάλο τμήμα της Ασίας. Δεν είναι στενός συγγενής της μκρότερης οικόσιτης γάτας (Felis catus), μπορεί όμως να διασταυρώνεται μαζί της, κάτι που απειλεί τη γενετική ποικιλότητά του.
Λόγω των επιθέσεών του σε νεογέννητα εκτρεφόμενα ζώα, το κρητικό αιλουροειδές κυνηγήθηκε ανελέητα από τους κτηνοτρόφους τις προηγούμενες δεκαετίες, όπως παραδέχεται και ο κ. Λίτινας. Οι φόλες ήταν ίσως ο βασικότερος παράγοντας για την παρακμή του κρητικού ζώου.
Τα Πλατάνια Αμαρίου είναι -ή τουλάχιστον ήταν- μια από τις ελάχιστες περιοχές όπου επιζεί το υποείδος. Μικροί πληθυσμοί εκτιμάται ότι επιβιώνουν στα Λευκά Όρη και το φαράγγι της Σαμαριάς.

πηγή:candianews.gr

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στη Κρήτη

Τα έθιμα σχετικά με την Πρωτοχρονιά διέφεραν από τόπο σε τόπο.
Έθιμα όμορφα κι απλά, που χαρακτήριζαν κάθε τόπο, οι κάτοικοί τους τιμούσαν μ’ αυτά τις γιορτές τους και τις παραδόσεις τους, ενώ παράλληλα διασκέδαζαν και περνούσαν χαρούμενες στιγμές. Τα περισσότερα από τα έθιμα αυτά έχουν μπει πλέον στο περιθώριο από τη «νεοκολτούρα» της εποχής μας και τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση»  και μόνο σε μικρές κοινωνίες μπορεί κανείς να συναντήσει σήμερα εστίες αντίστασης και διατήρησης κάποιων εθίμων, ενώ κάποιες φιλότιμες προσπάθειες για  αναβίωση τους, γίνεται και από πολιτιστικούς και λαογραφικούς συλλόγους.

Ας δούμε σήμερα τα Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στην Κρήτη όπως καταγράφονται στο βιβλίο «ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ» του Βασίλη Χαραλαμπάκη – εκδόσεις «ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗΣ»

Στα χωριά του Νομού Ηρακλείου τηρούνταν αυστηρά οι πρωτοχρονιάτικες συνήθειες. Ποιος θα κάμει το ποδαρικό, ποιος θα κάμει την «καλή χέρα» κ.λ.π.
Στα χωριά παραμονές της πρωτοχρονιάς γίνονταν ορισμένες προετοιμασίες. Οι νοικοκυρές  ζύμωναν τα λεγόμενα εφτάζυμα με σταρένιο αλεύρι, κουλουράκια με γάλα, τα οποία προσέφεραν στους επισκέπτες ή τα έστελναν με άλλες λιχουδιές μαζί ως «καλή χέρα».

Εκτός από τα χάσικα (κατάλευκα) γαλακτερά κουλουράκια, που έφτιαχναν οι γυναίκες της Κρήτης την Πρωτοχρονιά, έκαναν και τα λουκούμια της ζύμης.

Τα χάσικα κουλουράκια ζυμώνονταν με γάλα, γι' αυτό και πήραν την ονομασία αυτή. Είναι γλυκά και κατάλευκα. Τα κουλουράκια αυτά πασπαλισμένα με άσπορο σησάμι και σκαλιστά επάνω (με διάφορα σχέδια) προσφέρονταν στους επισκέπτες και στέλνονταν στα βαφτιστήρια ως «καλή χέρα» με άλλες λιχουδιές.

 Έφτιαχναν επίσης με ζυμάρι λουκούμια, τα λεγόμενα λουκούμια της ζύμης, που έχουν το μέγεθος του μέτριου λουκουμιού που πουλούν στα ζαχαροπλαστεία. Τα έψηναν σε κατσαρόλα μέσα σε μπόλικο λάδι. 'Όταν ροδίζανε, τα έβγαζαν και τα έβαζαν σε τρυπητό για να στραγγίξουν, τους ρίχνανε σησάμι, τα μελώνανε και τα σέρβιραν στους επισκέπτες με ρακή.

 Σε κάθε λουκούμι, πριν το ψήσιμο, χάρασσαν  ένα Χ, που σημαίνει Χριστός ή ένα Β που σημαίνει Άγιος Βασίλης.

Οι γεωργοί έβαζαν ορισμένα από τα ζώα τους μέσα στο σπίτι τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς και τα τάιζαν. Τους έδιναν αρακά βρεγμένο και άχυρο. Συνήθως έβαζαν την αίγα, το πρόβατο και το μοσχάρι. Αυτά έκαναν και το ποδαρικό.
Στην αυλή έριχναν σπόρους για τα πουλιά και λέγανε:
        «Φάτε πουλιά χορτάσετε,  μη φάτε τη σοδειά μου».

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς πήγαιναν όλοι στην εκκλησία. Από την προηγούμενη μέρα κρεμούσαν στην πόρτα μια αγριοκρεμμύδα, σύμβολο καρποφορίας.

Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά επισκέπτονταν τους συγγενείς τους, παππού, γιαγιά, θείους και θείες, το νονό και τη νονά και τους πήγαιναν την «καλή χέρα».
Μέσα σε μια άσπρη πετσέτα η μητέρα έβαζε λιχουδιές, κουλουράκια, φιστίκια, καρύδια, τα οποία προσέφεραν, στους παραπάνω. Εκείνοι τους έδιναν χρήματα και διάφορες λιχουδιές, τις οποίες έβαζαν στην ίδια πετσέτα. Τα παιδιά είχαν ετοιμάσει ένα μικρό υφασμάτινο σακουλάκι, για να βάζουν μέσα τα χρήματα που τους έδιναν .

Κάλαντα – Ποδαρικό
Τα παιδιά των χωριών αλλά και της γειτονιάς στις πόλεις γίνονταν παρέες-παρέες, πήγαιναν σε συγγενικά σπίτια, όπου τα καλοδέχονταν και λέγανε τα κάλαντα,
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψιλή μου δεντρολιβανιά…
Αυτός που έμπαινε πρώτος στο σπίτι από τα μέλη της οικογένειας, που συνήθως ήταν ο οικοδεσπότης, κρατούσε μια εικόνα, την οποία είχε πάει πριν από μέρες στην  εκκλησία για να λειτουργηθεί και τη έβαζε μέσα στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό. Έπειτα έμπαιναν τα μέλη της οικογένειας.

    Ο ξένος που έμπαινε πρώτος μέσα στο σπίτι έμπαινα με το δεξί πόδι και έλεγε:
        Σας εύχομαι καλή χρονιά με το δεξί μου μπαίνω.
        πράμα μη με κεράσετε, δε θέλω να παχαίνω.
        Έτη πολλά να ζήσετε, αφέντες κι αφεντάδες,
        τα οζά σας να πληθύνουνε να γίνετε λεφτάδες.

Στα χωριά του Λασιθίου επικρατούσαν διαφορετικά έθιμα ως προς το ποδαρικό.
Ο ξένος που έκανε  το ποδαρικό έβγαζε το καπέλο του, για να δείξει το σεβασμό του και την εκτίμηση του στην οικογένεια και χτυπούσε το μπαστούνι του, για να διώξει τα κακά πνεύματα που τον ακολουθούσαν. 'Έπειτα φιλούσε το χέρι της οικοδέσποινας και ασπαζόταν τους υπόλοιπους, καθόταν και περίμενε το κέρασμα. Πριν τον κεράσουν έλεγε:

        Χαρά στην όμορφη, χαρά στην περιστέρα,
        ευχές καλοδεχούμενες σκορπάω στον αέρα
        Προτού να πούμε άλλες ευχές φέρτε κρασί να πιούμε,
       για να πιαστούνε οι ευχές κι απόι  να τα πούμε.

    Στα χωριά της Μεσσαράς, αυτός που έκανε το ποδαρικό κρατούσε μαζί του μια πέτρα, τη έβαζε στη μέση του σπιτιού, καθόταν επάνω και έλεγε:

        Καλημέρα στην αφεντιά σας, καλή κι αγία αρχιμηνιά.
        Κάνετε το κολάι σας, φέρτε να πιούμε μια.

    Και συνέχιζε:

         Κλου-κλου στις όρνιθές σας, στ ' αρνιά σας
         και στα ρίφια σας, να κλωσήσει η όρνιθά σας,
         να γεννήσει η αίλιά σας, να προκόψουν τα παιδιά σας,
        ν' αυγατίσουν τα μαρτιά σας,
        αρνιά και ρίφια θηλυκά και κοπέλια αρσενικά.

 Αποχή από κάθε εργασία
Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς οι άνθρωποι απείχαν από κάθε εργασία και από κάθε κακή πράξη. Γιατί  πίστευαν πως ότι έκαναν την ημέρα της Πρωτοχρονιάς θα γίνεται όλη τη χρονιά.
Οι άντρες δημιουργούσαν παρέες γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, τρώνε, πίνουν και ανταλλάσσουν ευχές.

        Την ταχινή που ξύπνησα είδα καλό σημάδι,
        να ξεχαστούν οι πίκρες μας ξεφάντωση ως το βράδυ,
        κι ύστερα να χωρίσουμε γλυκά να φιληθούμε
        του χρόνου σαν και σήμερα ετσά ν ' ανταμωθούμε.

Άλλα έθιμα
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς η οικοδέσποινα της οικογένειας πήγαινε στη βρύση, γέμιζε το σταμνί νερό και επέστρεφε  στο σπίτι της. Αν συναντούσε άνθρωπο στο δρόμο και της μιλούσε, αυτή δε μιλούσε, γιατί κουβαλούσε αμίλητο νερό.
'Όταν έφτανε στο σπίτι, έχυνε το νερό της στάμνας στο κατώφυλλο της πόρτας και έλεγε:
         Ως τρέχει τούτο το νερό τση βρύσης το κουτούτο,
         ετσά να τρέξουν τα καλά στ ' αρχοντικό ετούτο.

Κρητική παραλλαγή από το τραγούδι της Καππαδοκίας
  Ταχιά, ταχιά 'ν' αρχιμηνιά, ταχιά 'ν' αρχή του χρόνου,
ταχιά 'ν' όπου προπάτηξεν ο Κύριος στον κόσμο.
  Κι εβγήκεν κι εχαιρέτηξεν όλους τους ζευγολάτες.
  Ο πρώτος που χαιρέτηξεν ήταν ο Α γιος Βασίλης.
  «Καλώς τα κάνεις Βασιλιό, καλό ζευγάριν έχεις».
  «Καλό το λες αφέντη μου καλό κι ευλογημένο
  όπου το βλόγα η χάρη σου με το δεξί σου χέρι.
  Το μαύρο και το μελισσό που 'ναι στεφανοκέρι».
  «Πευκένιο 'ναι το αλέτρι σου, δαφνένιος ο ζυγός σου,
  τα πανωζεύλια του ζυγού, βασιλικού κλωνάρι».
  «Πες μου να ζήσεις, Βασιλιό, πόσα μουζούρια σπέρνεις;»
«Σπέρνω σταράκι δώδεκα, κριθάρι δεκαπέντε
  ταγή και ρόβι δεκαοχτώ κι από νωρίς στο σταύλο.
 Μα 'λήθεια κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι
 μουζούρια στάριν έσπειρα με το πλατύ πινάκι,
 κι εκειά το 'νεριαστήκανε λαγούδια και περδίκια,
 στένω πλακάκια για λαγούς βροχάδες για περδίκια,
 μηδέ λαγούδια έπιασα μηδ ' έρημα περδίκια
 κι επέρασα κι αλώνευγα κι ήκαμα χίλα μόδια
 και τ' αποκοσκινίδια μουχίλια και πεντακόσια
 και τ ' άλλα δεν εμέτρησα, γιατί ο Χριστός επέρνα.
 Και 'κειά που στάθηκε ο Χριστός, χρυσό δεντρί εβγήκεν
 και 'κειά που παραπάτησεν, όρια πανώρια βρύση,
 και παν οι πέρδικες να πιουν με όλα τα πουλάκια

πηγή:http://ghteies.blogspot.gr

Το βίντεο για την Κρήτη που κάνει τον γύρο του κόσμου

Η «μάχη» για την επόμενη τουριστική σεζόν έχει ήδη αρχίσει. Ετσι η Περιφέρεια Κρήτης ήδη έχει αρχίσει τις προωθητικές ενέργειες του νησιού για την περίοδο 2014 - 2015 με μια σειρά από ευφάνταστα βίντεο που εδώ και λίγες εβδομάδες έχουν αναρτηθεί στο YouTube και κάνουν τον γύρο του κόσμου.
Υπό τον τίτλο-ομπρέλα «Κρήτη, το νησί μέσα σου» (Crete the island inside you), τα βίντεο μοιάζουν απευθύνονται στον τουρίστα από τη Βόρεια και την Ανατολική Ευρώπη.
Ειδικά το φιλμ των 150 δευτερολέπτων για το όνειρο της παραλίας έχει ως προφανή στόχο έναν μέσο ανατολικοευρωπαίο οικογενειάρχη που με έναν μαγικό τρόπο «μεταφέρεται» από την κλινικά αποστειρωμένη πισίνα της πατρίδας του, στο Ελαφονήσι, την εξωτική παραλία του νομού Χανίων.
Ο ήρωας μπαμπάς - ένας αρχετυπικός ανατολικοευρωπαίος, με τα πάχη του, τα παιδιά του, τη σύζυγο κλπ. - βιώνει τη μαγεία της κρητικής γης, θάλασσας και φιλοξενίας.
Η καμπάνια πάντως «παίζει» και με άλλα στοιχεία όπως ο έρωτας των νέων. Ενα δεύτερο βίντεο δείχνει μια νεαρή κοπέλα να «δραπετεύει» από ένα βαρετό κονσέρτο για να βρεθεί, να απελευθερωθεί από τις συμβάσεις της καθημερινότητας και να ερωτευτεί στην Κρήτη.


πηγή: tanea.gr

«Αγαπητέ Αϊ Βασίλη, μην με ξεχάσεις πάλι. Κάνε καλά τον άρρωστο μπαμπά μου»

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή χαράς για μεγάλους και κυρίως για τα παιδιά. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας και πολλά μικρά παιδιά που μάλλον δεν θα ζήσουν τα ζεστά Χριστούγεννα που ονειρεύονται.

Παιδιά που ζουν σε οικογένειες που ταλαιπωρούνται είτε από οικονομικά προβλήματα είτε από θέματα υγείας.

Μια τέτοια περίπτωση δημοσιοποίησε στη σελίδα της στο Facebook, η εθελοντική ομάδα GIVE, που έχει ως έδρα το Ηράκλειο Κρήτης, με αφορμή το γράμμα ενός μικρού κοριτσιού που δεν ζητά από τον Αγιο Βασίλη κάποιο εντυπωσιακό παιχνίδι ή φανταχτερά ρούχα. Απλά του ζητάει να κάνει καλά τον πατέρα της, την ίδια και την αδελφή της, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, ενώ η οικογένειά της δοκιμάζεται οικονομικά.

Διαβάστε το συγκινητικό γράμμα:

Διαβάστε την ανάρτηση της ομάδας GIVE στο Facebook:

«Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε στολισμένο ένα γράμμα ενός μικρού κοριτσιού. Έχοντας καταλάβει ότι ο μπαμπάς της είναι βαριά άρρωστος εναπόθεσε όλες της τις ελπίδες στον Άγιο Βασίλη και του ζήτησε να κάνει τον μπαμπά της καλά! Αν διαβάστε το γράμμα θα καταλάβετε ότι και την περασμένη χρονιά δώρο δεν πήρε γιατί τα χρήματα δεν έφταναν! Τα έξοδα είναι πάρα πολλά, η μητέρα της μικρής άνεργη και με έναν σύζυγο δυστυχώς που οδεύει στο τέλος της ζωής του.

Το κοριτσάκι που έγραψε το γράμμα έχει κοιλιοκάκη, αυτοάνοση διαταραχή που δεν της επιτρέπει να τρώει ότι τρώνε τα άλλα δύο αδέρφια της. Για τη διατροφή της απαιτούνται αρκετά χρήματα, αφού όλα τα προϊόντα που πρέπει να τρώει είναι χωρίς γλουτένη.

Την κατάσταση προσπαθεί να σώσει η γιαγιά, εποχιακό το επάγγελμα της, φτάνει στο σημείο να μην πληρώνει λογαριασμούς για να μπορεί να βοηθάει έστω αγοράζοντας κάποια από τα τρόφιμα της μικρής! Στην ουσία σωστή δίαιτα σε μόνιμη βάση δεν γινόταν γιατί δεν το επέτρεπε η τσέπη τους!

Αποφασίσαμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και να δώσουμε χαρά σε αυτό το σπίτι! Μακάρι να είχαμε το μαγικό ραβδί για να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία της μικρής! Σκοπεύουμε να εστιάσουμε κυρίως στα παιδιά! Να τραβήξουμε την προσοχή τους μακριά από την ασθένεια! Συζητώντας μαζί τους διαπιστώσαμε ότι έχουν τρομερή όρεξη για εξωσχολικές δραστηριότητες!

Τα δύο κοριτσάκια θέλουν να μάθουν Κρητικούς χορούς, η μικρή θα ήθελε και τραγούδι! Ο αδερφός τους θα ήθελε να ξεκινήσει polo! Ομάδα, για να βάλουμε τα δυνατά μας να βρούμε στα παιδιά δωρεάν σχολές, θέλουμε τον χαμόγελο τους πίσω!»

Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη και συγκινητική

Οπως αναφέρει η ομάδα, αλυσίδα σούπερ μάρκετ ανέλαβε τη διατροφή της Νίκης, και θα παρέχει κάθε μήνα τα τρόφιμα που χρειάζεται η μικρή. Μάλιστα, μια κοπέλα που εργάζεται στα κεντρικά του σούπερ μάρκετ που ανέλαβε τη διατροφή της, έψαξε στο ίντερνετ συνταγές μαγειρικής χωρίς γλουτένη, ούτως ώστε να υπάρχει περισσότερη ποικιλία και φαντασία στα φαγητά του παιδιού.

«Αυτή η κίνηση δείχνει πάρα πολλά» γράφει η ομάδα. «Ο κάθε ένας μας είτε μέσα από τη δουλειά του είτε έξω από αυτήν έχει κάτι να προσφέρει, μικρό μεγάλο δεν έχει σημασία και όσοι θέλουν να προσφέρουν σε αυτό το σπίτι κρέας, φρούτα και λαχανικά είναι ευπρόσδεκτα!». 

Λίγα λόγια για το GIVE

Δείτε πώς περιγράφει η ίδια η ομάδα τη δράση της.

«Το GIVE είναι ένα γκρουπ για όλους όσους θέλουν να προσφέρουν με το δικό τους τρόπο! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο Ηράκλειο που έχουν ανάγκες, βοηθήστε μας να τους βρούμε και ας τους βοηθήσουμε όλοι μαζί!

Μέσα από τη σελίδα μας μπορείτε να χαρίσετε ό,τι δε χρειάζεστε πια, όπως ρούχα, παιχνίδια, βιβλία ή ό,τι άλλο σας έρθει στο μυαλό, που ίσως σε εσάς να μη χρησιμεύει πια, αλλά που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε κάποιον άλλο και να του προσφέρει χαρά! Ακόμη και μια κατσαρόλα με φρεσκομαγειρεμένο φαγητό, σε κάποιον που ίσως να μην έχει κουζίνα για να μαγειρέψει, μπορεί να κάνει το τέλειο τραπέζι!

Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό ζητούμενο της σελίδας αυτής είναι να εντοπίσουμε τους ανθρώπους εκείνους που έχουν την ανάγκη μας. Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια όλων μας! Προτείνετε λοιπόν ανθρώπους που ξέρετε ότι έχουν κάποια ανάγκη, από τη γειτονιά σας, από τη βόλτα σας στην πόλη, ή οποιονδήποτε πέσει στην αντίληψή σας. Κι έτσι θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε όλοι μαζί για να προσφέρουμε κάτι σε ένα συνάνθρωπό μας, στου οποίου τη θέση θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς!

Μπορείτε λοιπόν να ποστάρετε στον τοίχο της ομάδας του GIVE στο facebook ό,τι χαρίζετε, καθώς επίσης και μια γενική περιγραφή εκείνων που χρειάζονται τη βοήθειά μας, πάντα με διακριτικότητα, χωρίς να αναφέρετε ονόματα ή προσωπικά στοιχεία δημοσίως».

 the toc

Φώτης Ταμβάκης: Ο Κρητικός φοιτητής που κυνηγάει… πειρατές!

O 26χρονος Φώτης Ταμβάκης έχει επιλέξει να ρισκάρει τη ζωή του για να βγάζει χρήματα. Ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που θέλουν να έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο για να μην τον φοβούνται. Έτσι, τα τελευταία τρία χρόνια ανήκει στους επίλεκτους κομάντο που μέσω εταιρειών αναλαμβάνουν ως φρουρά την προστασία των πλοίων από τους Σομαλούς πειρατές στον Ινδικό Ωκεανό.
Είναι φοιτητής της ΑΣΟΕΕ και μελλοντικά θέλει να ασχοληθεί με τα οικονομικά. Παράλληλα, είναι εκπαιδευτής στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Σκοποβολής, πιλοτάρει και κάνει καταδύσεις.
Το οικονομικό δέλεαρ, η αγάπη του για τα στρατιωτικά επαγγέλματα, αλλά και η παρότρυνση του θείου του, που ήταν στρατιωτικός, τον έκαναν να πάρει την απόφαση να ταξιδέψει στη Σομαλία, η οποία έσκασε σαν «βόμβα» στη μητέρα του, καθώς είναι μοναχογιός: «Μου έχει εμπιστοσύνη, όμως, να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρει τις πραγματικές συνθήκες. Στη γιαγιά μου, για παράδειγμα, λέω ότι πάω ταξίδι στην Κρήτη…», παραδέχεται. «Μου άρεσαν πολύ τα στρατιωτικά, όμως δεν ήθελα να χαραμίσω τον μεγάλο βαθμό που έβγαλα και έτσι μπήκα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Η οικογένειά μου είναι στρατιωτικοί… Ο θείος μου με παρότρυνε, καθώς είναι μια καλά αμειβόμενη δουλειά, με κύρος, ενδιαφέρον, ταξίδια, αλλά και πολλούς κινδύνους», εξηγεί ο 26χρονος στα «Παραπολιτικά».
Ο Φώτης είναι διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι. «Τα ταξίδια διαρκούν από 6-7 μέρες έως δεκαπέντε. Τελευταία κάνουν και συμβόλαια, ώστε να φεύγεις τρεις μήνες για να γλυτώνουν οι εταιρείες τα αεροπορικά και τα ξενοδοχεία. Σίγουρα δεν είναι δουλειά για τον καθένα. Πρέπει να έχεις υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις. Στη συνέχεια, κάνεις και εκπαιδεύσεις έξω. Εγώ έχω πιστοποίηση Καλάσνικοφ από τη Βουλγαρία».
Ο ίδιος είναι από τους πιο νέους στα πληρώματα, καθώς δεν μετρά η ηλικία ή το πόσο δυνατός είσαι, όπως λέει: «Είναι θέμα αντίληψης μιας κατάστασης και πώς μπορείς να την αποτρέψεις. Να δει δηλαδή το πλοίο ο πειρατής και να φύγει».
Τα ρίσκα
Οι κίνδυνοι ξεκινούν με το που ανέβεις στο αεροπλάνο. Από εκεί και πέρα, έρχεσαι αντιμέτωπος με πολλά, όπως με κλεψιές, ιούς και άλλα. Οπως εξηγεί ο ίδιος: «Ημουν πέρσι στην Κένυα, όπου είχαν κρούσματα Εμπολα… Εκεί δεν ξέρεις πότε θα επιστρέψεις, όμως όλα έχουν το ρίσκο τους. Για να καταλάβεις, μόλις προσγειωθείς, υπάρχει ένας ατζέντης, που σε πάει στο ξενοδοχείο ή στο λιμάνι και δεν ξέρεις ποιος είναι καν αυτός. Εκεί επιβιβάζεσαι σε ένα βαρκάκι και πας μεσοπέλαγα να βρεις το μεγάλο πλοίο. Πρέπει να πας στον ωκεανό, να πας δίπλα στο πλοίο, για να σου πετάξουν ανεμόσκαλα, και να ανέβεις έχοντας τη βαλίτσα στην πλάτη. Οταν έχει Μποφόρ, είναι πολύ επικίνδυνο. Το πλοίο δεν καταλαβαίνει τίποτα. Σε πιάνει αρχικά απίστευτη ναυτία -μπορεί να είναι μία ώρα κόλαση. Πρέπει να δεις τα κύματα και να συγχρονιστείς με τον ρυθμό τους, ώστε να πηδήξεις στην ανεμόσκαλα. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν σπάσει και έχουν κοπεί πόδια. Είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Εκεί ξεκινάει άλλη περιπέτεια, καθώς έρχεσαι αντιμέτωπος με τα ξυράφια με τα οποία είναι ντυμένο. Μόλις μπεις στην επικίνδυνη ζώνη, αρχίζουν τα προβλήματα».
Ο Φώτης εξηγεί πως σε περίπτωση ομηρίας, η κατάσταση διαρκεί 3-6 μήνες, καθώς τόσο χρειάζεται για να λήξουν οι διαπραγματεύσεις. «Αρχικά, μπορεί να ζητούν 12 εκατομμύρια εκείνοι, η εταιρεία να λέει 3 και μετά να κλείνουν στα 3. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται το πλήρωμα. Τρώνε μια χούφτα ρύζι, τρώνε ξύλο, καθώς θέλουν να δείξουν ποιος είναι αρχηγός του πλοίου. Το χειρότερο είδος πειρατών είναι από τη Νιγηρία. Εκείνοι σκοτώνουν εν ψυχρώ. Παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα, καθώς υπάρχουν συχνά εξοστρακισμοί σφαιρών, αφού το πλοίο είναι όλο σίδερο. Μάλιστα, έχει τραυματιστεί σοβαρά και καπετάνιος».
Η επιστροφή στα αμφιθέατρα
Οι δυσκολίες που ο Φώτης Ταμβάκης αντιμετωπίζει τον έχουν κάνει να εκτιμήσει πολύ περισσότερο τη ζωή από πριν. Ερχεται αντιμέτωπος με πόλεμο, πείνα, δυστυχία, αρρώστια: «Εκτιμάς πολλά μετά από όσα βλέπεις, όπως την ειρήνη, τις ανθρώπινες σχέσεις… Λες, να παίρνω 400 ευρώ και να είμαι ευχαριστημένος. Λέω “ευχαριστώ τον Θεό που με έκανε Ελληνα”. Εκεί είσαι μόνος, είναι σαν μια πλωτή φυλακή. Δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν δικό σου, καθώς υπάρχουν μόνο δορυφορικά τηλέφωνα, που είναι για ώρες ανάγκης. Παίρνω μόνο τη μητέρα μου ανά 2-3 μέρες και για 10 δεύτερα και της λέω “είμαι καλά, μιλάμε σε 3 μέρες”. Είναι μια ρουτίνα. Εχει τύχει σε ουκρανικό πλοίο να τρεφόμαστε μόνο με σούπες».
Ο ίδιος δεν θα ξεχάσει ένα ταξίδι τον Αύγουστο. Ηταν το χειρότερό του, καθώς λίγο έλειψε να τρελαθεί: «Ηταν πολύ δύσκολες συνθήκες. Φυσούσαν άνεμοι 9 Μποφόρ επί 10 ημέρες. Ο μέσος άνθρωπος δεν θα άντεχε. Δεν υπήρχαν καμπίνες και έπρεπε να μείνω με έναν από τη Σρι Λάνκα και μαζί με το κούνημα του πλοίου ήταν θάνατος. Βάραγα το κεφάλι μου στον τοίχο, δεν πέρναγε η ώρα με τίποτα. Εχει τύχει να παραμιλώ πολύ συχνά… Υπάρχει πολλή μοναξιά».
Ο Φώτης Ταμβάκης θα ταξιδέψει στη Σομαλία μία ακόμη χρονιά και μετά θα σταματήσει. Δεν υπάρχει προοπτική, όπως λέει, ενώ χάνεσαι και από τους δικούς σου ανθρώπους. «Αμείβεσαι καλά, όμως μετά αρχίζεις και το χάνεις. Από του χρόνου θα ασχοληθώ με τη σχολή μου, στο κομμάτι που αφορά το ανθρώπινο δυναμικό. Θέλω πολύ να κάνω κάτι στα οικονομικά», καταλήγει.
ekriktiko.gr